Zlatno doba (Golden Age) orijentalnog (trbušnog) plesa predstavlja period ekspanzivnog razvoja ovog plesa, zajedno sa razvojem filmske industrije u Egiptu. Za vreme zlatnog doba orijentalni (trbušni) ples je zadobio formu i oblik koji se danas izvodi na sceni, ovaj razvoj se nastavio do današnjeg dana proizvodeći mnoštvo kreacija i raznolikosti za koje zaista ne postoje granice. Svaka od dolepomenutih plesačica je ostavila dubok trag i uticaj na razvoj orijentalnog (trbušnog) plesa na sebi svojstven načina, svaka je utabala po delić tada neprohodne staze, ostavljajući smernice i putokaze za buduće naraštaje plesača, po kojoj sada svi mi nesmetano koračamo!

Shafiah al Kebtieah

Shafiah al Kebtieah je rođena 1851. godine u predgrađu Kaira, delu zvanom "Shobra", njena porodica je bila izuzetno konzervativna i skromna, roditelji su joj umrli kad je bila mlada. Prve nastupe je imala u okviru vašara i sajama, kako je bila izuzetno lepa i talentovana ubrzo je postala zvezda "El Dorado" noćnog kluba. Pohađala je časove plesa kod tada poznate plesačice Shook, a nakon njene smrti postaje najpoznatija plesačica u Egiptu i legenda svog vremena. Među njenim poštovaocima su se nalazili mnogi ministri i drugi uticajni ljudi.
Shafiah al Kebtieah je prva izvela ples sa šamadanom, pri čemu je dok je igrala sa svećama u isto vreme izvodila i špagu, ovakav nastup je bio prilično impresivan za publiku tog vremena. Ubrzo otvara sopstveni noćni klub Salah (što u prevodu znači klub), pod nazivom "Alf leila" što znači "1001 noć". Shafiah je toliko bila popularna da je zarađivala izuzetno velike količine novca (nosila je cipele sa zlatnom potpeticom), međutim postala je zavisnik od kokaina i 1926. godine umire u najgorem siromaštvu.

Tahia Karioka

Tahia Karioka (1915.god-1999.god) je bila jedna od najpoznatijih egipatskih plesačica zlatnog doba orijentalnog (trbušnog) plesa. Rođena je u Kairu pod imenom Abla Muhamed Karim a svoju plesačku karijeru započinje u Madam Badijinom kazinu tokom 1930-ih godina, kada prihvata umetničko ime Tahia Karioka, nastupi su joj obično trajali između 25 i 30 minuta. Njena slava je rasla između 1920-1930 godina uzlaznom putanjom a 1935. godine snima svoj prvi film, kojim započinje dugogodišnju filmsku karijeru, koja broji više od 120 filmova uključujući pozorišne predstave i televizijske sapunice. Tokom svoje filmske karijere je sarađivala sa Faridom el Atrache i Mohamedom Abdel Wahab.
Tahia je pohađala časove baleta kod učitelja Ivanova, prva uvodi latinoamerički ritam u svoj plesni šou, čak ju je egipatski kralj Faruk pozvao da pleše na jednoj od njegovih proslava, što je bila velika čast, upravo zbog njenog jedinstvenog plesnog stila. U toku svoje tridesetprve godine već postaje legenda egipatske plesne i filmske scene. Tahia se udavala 14 puta, jedan od njenih muževa je bio poznati glumac Rushdi Abaza kao i pevač Muharram Fuad.

Samia Gamal

Samia Gamal je rođena 1924. godine kao Zainab Ibrahima Mahfuz u malom egiptaskom gradu Vani. Ubrzo posle njenog rođenja porodica se seli u Kairo. Susret Samie i Badie Masabni zauvek menja Samijin život. Badia je prihvata kao deo svog plesnog ansambla i daje joj izvođačko ime po kom je ostala upamćena.
Samia je počela da radi u Madam Badijinom kazinu kada je Tahia Karioka već bila zvezda. Međutim, kako napreduje do solističkih nastupa tako joj se plesni stil menjao i obogaćivao, ona je učinila orijentalni (trbušni) ples izražajnijim izdižući ga na viši nivo. Ona prva uvodi veo kao plesni rekvizit, počinje da ubacuje elemente baleta i kao Tahia Karioka elemente latinoameričkih plesova u svoje izvođenje. Takođe je prva egipatska orijentalna (trbušna) plesačica koja na sceni pleše u visokim potpeticama. Samia je jedna od najznačajnijih ličnosti egiptaske filmske scene, njena filmska karijera je bila izuzetno intenzivna i bogata sa mnoštvom uloga i plesnih izvođenja.
Jedan od najznačajnijih događaja u njenom životu je susret sa Faridom el Atrache 1949. godine, oni se zaljubljuju jedno u drugo i ubrzo venčavaju. Iste godine egipatski kralj Faruk proglašava Samiu za "Nacionalnog plesača Egipta". Samia i Farid postaju poznati filmski tandem, međutim nekoliko godina kasnije se razvode.
Samia se ubrzo udaje za bogatog američkog naftnog industrijalca, koji je primio islam, zbog čega joj dodatno raste popularnost, međutim ni taj brak ne traje dugo. Konačno 1958. godine se udaje za glumca Roshdi Abaza nastavljajući da snima filmove i izbacuje hitove. Samia Gamal je umrla 01. decembra 1994. godine u Kairu.

Naima Akef

Naima Akef je rođena 1939. godine u gradu Tanta, započinje svoju karijeru u veoma ranom uzrastu u okviru cirkusa koji je bio vlasništvo njenih roditelja. Od malena je ovladala svim vrstama akrobatskih i cirkuskih veština. Zajedno sa Tahiom Kariokom i Samiom Gamal ostaje u sećanju kao jedna od najvećih legedni orijentalnog (trbušnog) plesa.
Zahvaljujući reditelju Huseinu Favzi koji otkriva njen talenat postaje izuzetno popularna, on je režirao više od petnaest filmova za nju. Ubrzo postaje jedna od najtraženijih egipatskih glumica i izvođača. Radni odnos Naime i Huseina prerasta u ljubavnu vezu koja rezultuje brakom. U tom periodu Naima se pridružuje jednoj od prvih profesionalnih folklornih grupa u zemlji "Lail ia Ain".
Naima je 1957. godine nominovana za najbolju folklornu plesačicu u okviru takmičenja na Omladinskom festivalu u Moskvi. Međutim, tokom 1964. godine napušta ples i posvećuje se svom sinu iz drugog braka sa knjigovođom Salah Abdel Alemom. Naima kao vrlo mlada u 27-oj godini života umire od raka 23. aprila 1966. godine.

Farida Fahmi

Farida Fahmi je rođena 1940. godine u Kairu, ona nije bila tipična orijentalna (trbušna) plesačica, već bi se pre mogla opisati kao kraljica beledi stila. U intervjuu iz 1995. godine izjavljuje da joj je najveća ljubav predstavljao šabi ples, iz čega se vidi da je njena plesna orijentacija bila usmerena ka folklornim plesovima Egipta. Vrhunac svog uspeha dostiže šezdesetih godina prošlog veka, svojom pojavom zauvek menja sliku egipatskog orijentalnog (trbušnog) plesa, koji je do tada bio odraz holivudske predstave ovog plesa, ponovo uvodeći folklorne narodne plesove (šabi, beledi) na scenu i na taj način pomagajući obnovi i uobličavanju egipatskih narodnih plesova.
Farida je kao vrlo mlada postala član Reda trupe, njena starija sestra Nadida je bila udata za Mahmuda Redu (rodonačelnika modernog orijentalnog (trbušnog) plesa), sa sedamnaest godina dobija ulogu u mjuziklu "Ia Ia Leil Ein", pod pokroviteljstvom egipatske države, kroz ovaj mjuzikl folklorni ples Reda trupe prvi put privlači veću pažnju javnosti.
Reda trupa na čelu sa Mahmudom Redom je obilazila Egipat, intervjuišući lokalne plesače, na taj način su uobličili i prilagodili folklorne plesove Egipta (šabi, beledi, saidi) za scenu, sprečavajući da neki elementi padnu u zaborav. Farida je bila udata za Mahmudovog brata, Ali Redu. Farida postaje izuzetno važan član Reda trupe i prema nekim izvorima se smatra i jednim od osnivača iste. Svoj prvi nastup Reda trupa je imala 1959. godine od kada ređa uspehe jedan za drugim. Danas je glavni trener, igrač i koreograf Reda trupe Atef Farag.

Nagua Fouad

Nažva (Nagua) Fouad je rođena 1943. godine u Aleksandriji pod imenom Avatef, otac joj je bio Egipćanin a majka Palestinka. Majka joj umire nekoliko meseci nakon njenog rođenja i otac ubrzo ženi drugu ženu iz Palestine. Sa nepunih petnaest godina 1958. godine odlazi u Kairo pez prebijene pare, gde nalazi posao operatera mobilne telefonije "Orabi" agencije za zvezde egipatskog bioskopa. Ovaj posao je bio prvi korak približavnju sceni, što joj je kako je govorila kasnije, bio životni san da postane slavna glumica i plesačica, jos od šeste godine. Dok je živela u Kairu imala je podršku svoje maćehe koja je došla za njom u glavni grad Egipta. Ubrzo zatim počinje svoju plesačku karijeru u okviru čuvenog "Sahara City" noćnog kluba u podnožju piramida. Nešto kasnije se prebacuje u glamurozniji "Auberge des Piramides" noćni klub. Nažva je bila impresionirana plesačicom Naimom Akef i često je ubacivala u svoj ples elemente Naiminih nastupa.
Najveća prekretnica u Nažvinom životu je bio susret sa svojim budućim mužem Ahmed Fouad Hasanom, veoma talentovanim violinistom, kompozitorom i dirigentom. Ahmed je Nažvi pružio šansu da nastupa u poznatom televizijskom šou šezdesetih "Advoula al Madina", gde su nastupale i tadašnje zvezde kao što su Abdel Halim Hafez, Faiza i td. Nažva je iskoristila ovu šansu da se probije na egipatsku plesnu scenu i kasnije je govorila da je od Ahmeda naučila puno toga iako je bio sedamnaest godina stariji od nje. On ju je trenirao, naučio ju je važnosti vežbe i neprekidnog rada na sebi, talenat ne sme da se zapostavi već mora stalno da se razvija i obogaćuje! Ovaj brak je rezultovao razvodom nakon šest godina zajedničkog života.
Nažva je bila najpopularnija sedamdesetih i osamdesetih godina a 1976. godine dostiže vrhunac svoje karijere, kada je poznati kompozitor Mohamed Abdel Wahab napisao pesmu (Kamar Abraa-tashar ili Plavi mesec) za nju. Nažva je nastupajući uz ovu pesmu promenila orijentalni (trbušni) ples koji se do tada izvodio na sceni unoseći u njega dramatičnost i glumu, postižući efekat spektakla, drugim rečima, pravi mali dramski komad.
Nažva je oformila svoju plesnu grupu, međutim to nije dugo trajalo, pokušala je da se probije kao glumica, međutim na kraju karijere postaje filmski producent.

Suheir Zaki

Suheir Zaki je rođena 1944. godine u Mansuri gde je sa porodicom živela do devete godine, nakon čega se sele u Aleksandriju. Od malena je bila zaljubljenik u muziku i ples i ubrzo je porodica počela da primećuje njen prirodan talenat. Počinje da pleše po noćnim klubovima Aleksandrije, na veliko nezadovoljstvo svog oca. Seli se u Kairo i tamo nastavlja da nastupa po noćnim lokalima, ubrzo dospeva na nacionalnu televiziju.
Suheir Zaki je oličenje beledi igračice, vrlo često se nalazila na omotu kaseta osrednje egipatske muzike, za nju je karakteristično da je često igrala i interpretirala muziku Um Kalsum (Oum Kalthoum), legendarne egipatske pevačice i dive, jednom prilikom je egipatski predsednik Anwar al Sadat izjavio da je Suheir "Um Kalsum plesa, kako ona peva svojim glasom vi pevate svojim telom". Kako je sama govorila, njena najveća inspiraciija su bile Tahia Karioka i Samia Gamal. Njena interpretacija muzika je bila inspirišuća, zbog čega će ostati zapamćena u istorija egipatskog plesa kao velika diva.

Fifi Abdo

Fifi Abdo je rođena 1953. godine kao Atijat Abdul Fatah Ibrahim u selu izvan Kaira, gde je njen otac radio kao policajac. Majka se kod kuće brinula o njoj i njenim petoro braće i sestara kao i o šestoro druge očeve dece. Kao mala Fifi je gledala filmove sa Tahiom Kariokom, Samiom Gamal i Naimom Akef i trudila se da imitira svaki njihov pokret, mada joj je omiljena bila Naima Akef.
Fifin san je bio da postane plesačica, kada je imala dvanaest godina beži od kuće, zajedno sa ćerkom njihovog komšije, koji je bio plesač u folklornoj trupi. Roditelji su na kraju morali da popuste njenoj želji da se bavi plesom, tako da je Fifi postala deo plesne trupe. Sa trinaest godina postaje solista i počinje da dobija pozive da pleše na svadbama i u hotelima sa pet zvezdica.
Fifi nikada nije pohađala časove plesa kod određenog učitelja, tvrdila je da svaki pokret koji izvodi dolazi iznutra. Takođe je sama naučila da čita, piše kao i da govori engleski. Opisuju je kao jaku ženu čvrstog karaktera i ličnosti.
Fifi se udavala pet puta, prvi put sa četrnaest godina i to je bio ugovoreni brak, za svog poslednjeg muža se udala 1985. godine. Ima ukupno troje dece, poslednje dete je usvojeno, tu devojčicu je prvo usvojila Tahia Karioka, međutim pošto je umrla kad je devojčica bila beba, Fifi pristaje da je usvoji i odgaji kao svoje dete, zbog čega pridobija velike simpatije javnosti.
Fifi Abdo prestaje da se bavi plesom 2004. godine, ostaće zapamćena kao deo "velike trojke" zajedno sa Dinom i Lusi, ona je svakako jedna od najvećih Egipatskih zvezda našeg vremena. Iako je njen rad često bio provokativan, mnoge žene iz Egipta su bile inspirisane njenom smelošću. Početkom 1990-ih godina dobija priznanje za njen plesački i pozorišni rad, ona je postala jedna od najbogatijih žena u Kairu. Poznata je i po tome što je nertko učestvovala u dobrotvornim akcijama i pružanju pomoći onima kojima je ta pomoć neophodna. Neki kažu da kada se ona nasmeje njen osmeh osvetljava i najtamnije uglove u prostoriji.

Autor: Inessa Šesterikov Milićević u obradi literature i raznih izvora sa Interneta.